مهم این است که رابطه استاد و دانشجو بدور از رابطه ارباب و رعیتی  همانند یک رابطه ی مراد و مرید باشد، بعضی ها می گویند چرا دانشجویان دور ما جمع نمی شوند در جواب  باید گفت اگر شما برای دانشجو وقت بگذارید و ضمن یاد دادن به او اندیشیدن را نیز به او یاد بدهید و حقوق او را رعایت کنید، قطعا دانشجو  جذب شما می شود. من همیشه می گویم که استاد و دانشجو مثل دو کوهنورد هستند که با هم قله های متعددی را طی کرده اند ولی زمانی می رسد که استاد نمی تواند بیشتر بالا رود و می نشیند و از بالا رفتن  و صعود دانشجوی خود لذت می برد. اگر این مفهوم در جامعه به یک فرهنگ تبدیل شود خیلی از مشکلات ما حل خواهد شد.  پس بیاییم دنیا را فقط برای خودمان نخواهیم.
مصاحبه استاد در تاریخ شفاهی دانشگاه